21.08.2018- İzmir'den yola çıkıyorum. İstanbul'da Sinem ile buluşuyoruz. Venedik'e iner inmez hemen kendimize gidiş-dönüş Vapuretti bileti (ALİLAGUNA-blue line) alıyoruz ve deniz kıyısındaki en sevimli hava limanlarından biri olan Marco Polo'da otelimizin olduğu San Marco meydanına doğru yola çıkıyoruz. Otelimiz Hotel La Fenice Et Des Artistes. Konumu çok merkezi bir otel, La Fenice opera binasının hemen yanında. Keşke biletlerimizi aldığımız gün opera biletleri de ayarlasaydık diye her gün önünden geçerken kendi kendimize söyleniyoruz :) Hava limanı San Marco arası 1 saat 10 dakika gibi sürüyor mavi hat ile.
Otele saat 21.00 gibi ulaşıp hemen kendimizi Venedik gece hayatına bırakalım diyoruz ki Venedik'in öyle çılgın bir gece hayatı olmayan bir yer olduğu gerçeği ile karşılaşıyoruz :) Biraz hareketli, birşeyler içebileceğimiz bir yerler bulma umudu ile ara sokaklarda kaybolmuş umudumuzu kaybetmek üzereyken yolda karşılaştığımız 3 İngiliz kız sayesinde Dorsudoro tarafında bir meydanda birkaç bar buluyoruz. O gece çok gülüp, çok eğleniyoruz. Tesadüfi şekilde gelişen olaylar ile o geceyi çok gülerek hatırlayacağımız kesin. Detaylar Sinem ile bende, yüzyüzeyken dinleyebilirsiniz :)
 |
| Vendeik'te İlk Gece- 20.08.2018 |
Güne 5K'lık bir koşu ile başlıyorum. İlk gün olunca nereye doğru koşacağımı bilmeden deniz kenarına doğru çıkıp San Marco yönüne oradan da Giardini Parkı'na doğru koşuyorum. Giardini yemyeşil deniz kenarında güzel bir koşu parkuru... Bilmeden doğru yöne doğru koştuğumu farkediyorum.
Kahvaltı sonrasında, ilk olarak San Marco meydanına gidiyor ve oradaki Campanile'ye (Çan kulesi) çıkıyoruz. Tüm Venedik'i görebileceğiniz bir yer. Anlatılmaz yaşanır denilecek yerlerden birisi, gerçekten çok etkileyici bir manzara sizi bekliyor yukarıda. Arkasından Palazzo Ducale'ye (Dükler Sarayı) gidiyoruz. Dükler Sarayı Venedik'in yönetim konseylerine, mahkemelerine, zindanlarına ve ahlar köprüsüne ev sahipliği yapan etkileyici, görülmesi gereken yerlerden birisi. Saray önünde uzunca bir sıra var ve sonrasında içerisini gezmek de oldukça zaman alıyor. Ama bu zamanı saraya ayırdığımız için mutlu ayrılıyoruz. Bu arada müzeler için Dükler Sarayı girişinden Venedik müze kartı satın aldık. 10-11 müze ve saraya giriş veriyor (San Marco meydanındaki Çan Kulesi, Duomo girişleri bu karta dahil değil). Görmek istediğiniz yerleri belirleyip müze kartını değerlendirebilirsiniz.
Yorucu bir saray bekleyişi ve turu sonrası yemek molamızı Rosso Pomodoro'da (Kırmızı Domates) veriyoruz. Pizzalar ve atmosferi çok güzel akşam önünde küçük bir sıra bile oluyor. Kesinlikle beklemeye değer.
Arkasından Rialto Köprüsünü görüp akşam için hazırlanmak üzere otelimize geri dönüyoruz.
Akşam Dorsoduro kanal kenarındaki ayak üstü atıştırmalıklar ve içecekler sunan barları deniyoruz. İspanya'nın tapasları burada cicchetti adını alıyor. Biz cicchetti'mizi ve prosecco'larımızı alıp kanal kenarına yerleşiyoruz. Biz biraz geç gittik saat 20.00 civarında kapanıyorlar. İki mekan var aynı sırada bir Vino Al Bottegon diğeri Osteria Al Squero. Bottegon'u daha çok beğendim ben ama Squero biraz daha geç saate kadar açık. Kanal üzerinde aynı yoldalar. Birinde başlayıp diğerinde devam edebilirsiniz. :)22.08.2018-
Bugün günlerden Verona
Verona için kahvaltı sonrası Santa Lucia tren istasyonuna 45 dakikalık yürüyüş sonrası ulaşıyoruz. Tren istasyonuna ulaşmak için "Alla Ferrovia" işaretini takip etmek gerekli. İşaretleri takip etmek Venedik'te aslında oldukça önemli. Santa Lucia'dan 9.5 Euro'ya Verona biletimizi alıp FS'nin karşısındaki kilisenin merdivenlerine oturup trenimizin saatini bekliyoruz.
1.5-2 saatlik bir yolculuk sonrası Verona'dayız. İlk durağımız Casa Di Giulietta (Juliet'in Evi). Porta Nuova tren istasyonundan şehir merkezi yürüyerek 15-20 dakika mesafede. Juliet'in evi tahmin edilebileceği gibi çok kalabalık. Burada iki gelenek var. Biri Juliet'in göğsüne elinizi koyup aşkı bulmayı dilemek diğeri de Juliet'in balkonunda geleneksel fotoğrafı çektirmek. İkisi için de sıraya girmek zorundasınız. Tüm aşkı arayanlar gibi elbette sıraya giriyoruz :) Bir de "Juliet's Club"a "Dear Juliet,..." diye başlayan bir mektup gönderebilirsiniz burada. 1930'lardan bu yana süre gelen bir gelenek. Bir grup gönüllü Juliet'e yazılan mektupları Juliet'in sekreteri gibi cevaplıyor. http://www.julietclub.com/en/ Mektup yazmak, mektupları cevaplamak için Juliet'in sekreteri olmak ya davyazılan mektupları okumak için tıklayabilirsiniz. Biz de elbette Juliet'e yazdık. Ne mi yazdık? O da bizimle Juliet arasında kalsın.
İkinci durağımız Torre dei Lamberti (Lamberti Kulesi). Burada küçük bir pazar var ama biz çok beğenmedik. Geleneksel bir şey bulmak mümkün değil, turist-işi bir yer diyelim. Sonrasında Duomo'ya doğru yola çıktık. Ana caddeden ayrılınca arka sokakları ve avluları ile gerçek Verona karşımıza çıktı ve asıl Verona'da bundan sonra başladı diyebiliriz. Ponte Pietra (Taş Köprü) ve sonrasında finüküler ile çıktığımız S. Pietro Kalesi manzarası ile bizi büyüledi. Finüküler olsun olmasın mutlaka çıkılması gereken biryer hatta küçük bir kadeh şarabınızla çıkarsanız belki daha keyifli bile olabilir. Tüm Verona , Adige Nehri, Duomo Kulesi, Taş Köprü önünüzde. Manzara büyüleyici... |
| Verona, Taş Köprü manzarası eşliğinde... |
Oradan aşağı inip köprüye bakan yerlerden birinde biraz atıştırıp yorgunluk atmaya karar veriyoruz ve SALUMERIA GIRONDA'ya oturuyoruz. Burası bir şarküteri, kapısında "picnic area" yazılı bir tabela var. Şarküteriden salam/ peynir/ zeytin/ ekmek/ şarap/ bira ne istiyorsan alıyorsun. Hepsini küçük bir sepete koyuyorlar ve hop taş köprüyü gören bahçeye çıkıyorsun. İster bistro masalarda ayakta takıl, ister salıncağa, ister küçük banklara otur. Sohbet eşliğinde keyifli atıştırma. Yorucu günün öğleden sonrasında bize çok iyi geldi. Küçük pikniğimiz sonrasında istasyona doğru yola çıkıyoruz ve 20.42'deki trenimize koşarak yetişiyoruz.
 |
| Salumeria Gironda, Verona |
23.08.2018- MURANO, BURANO, LIDO
Ve bugün adalar turu. Murano camları ile ünlü, küçük bir cam müzesi de var içerisinde. Güzel cam aksesuarlar satan dükkanları dolaşabileceğiniz bir ada, biraz alışveriş yapıp şöyle bir dolaşabilirsiniz ama esas zamanı Burano'ya ayırmalısınız. Çünkü Burano renkli evleri ile sizin gerçek hayat ile bağlantınızı kesiyor ve sizi masal dünyalara götürüyor.
İnsan masal mı gerçek mi karar veremiyor. Tüm evler fuşyadan, maviye, yeşile, sarıya yan yana dizilmişler. Ben sabah erkenden orada olup daha hiç kalabalık olmadan kahvemi o rengarenk evler arasında yudumlamayı isteyebilirdim eğer Burano'da ne hissedeceğimi bilerek plan yapmış olsaydım. Bir dahaki sefere diyelim :)
 |
| Kapılmışım Rüzgara... Güneş Damlar İçime... |
 |
| Burano 2018 |
Lido ise adalar turunda üçüncü durağımız. Denize girip günün yorgunluğunu atarız diyoruz ama denizi çok sıcak, bizim alıştığımız Ege mavilikleri de beklemeyin. Biz çok keyif almadık kısacası denizden. Bir de üstüne deniz anası ufacık bacağıma çarpıyor en iyisi sahilde uzanalım diyoruz ve Lido'dan dönüyoruz. Adalar turu ile söyleyebileceğim iki önemli şeyden birincisi, ilk durağınız Burano olsun ve Burano'ya daha uzun zaman ayırın. İkincisi ise adalar arasında limanlarda uzun bekleyişlere sıralara hazırlıklı olun. |
| Rialto Köprüsü |
24.08.2018- Venedik'e Dönüş...
Venedik'te son günümüz. Bugünü tamamen Vendik'e ayırıyoruz. İlk planımız sabah gondol turu yapmak. Gondol turları tur başına 80 Euro (30 Dakika) ve 6 kişi binebiliyorsunuz. Biz iki kişi olunca biraz daha hesaplı bir opsiyon için turu paylaşacak birilerinin arayışına giriyoruz ama Avrupa'lılar bu teklifimizi korkarak, bazen çekinerek bazen de iki kişi romantik bir tur yapmak istedikleri için geri çeviriyorlar. Gezimizin en şanslı anlarından birini yaşıyoruz ve Türk turist grubuna denk geliyoruz. Turist rehberi halimizden anlıyor ve bizi de grubuna dahil ediyor. Kişi başı 15 Euro verip bu yarım saatlik turu gerçekleştiriyoruz. 4 kişilik bir aile ile gondolu paylaşıyoruz. Tekirdağlı bu sevimli aile ile sohbet ederken bir yandan da kanalda büyülenmiş etrafımıza bakıyoruz.
 |
| Due cicchetti sulla gondola!!! |
Bu gezi sonrasında herkesin kendi sevdiği şeyleri yapabilemesi için Sinem ile yollarımızı bir süreliğine ayırıyoruz. Sinem kalan müzelere ben çarşı pazara oradan da gizli deck'ime gidiyorum.
En sevdiğim yerlerden biri orası oldu Venedik'de... Sabahları koşu sonrasında küçük bir meditasyon alanı... Çıkmaz bir sokakta harika bir Venedik manzarası ile buluşan genelde kimsenin olmadığı küçük bir teras burası.
 |
| Benim Gizli Terasımın Manzarası |
Sonrasında akşam üzeri saat 18.00 gibi Dorsudoro'ya Venedik'te en sevdiğim şeylerden biri için geri dönüyorum. Vino Al Bottegondayım. Yağmur da başlayınca kanalda zaman dursun istiyorum.Sinem'de sonrasında bana katılıyor. Biraz daha zaman geçirip yağmur altında merkeze doğru yolumuzu bulmaya çalışıyoruz. Venedik'in güneşli ve yağmurlu halini bir arada yaşama şansına sahip oluyoruz.
 |
| Deli Kızın Türküsü |
25.08.2018- DÖNÜŞ GÜNÜ
Ve bugün dönüş günü 9.20'de İstanbul'a uçağımız var. 5.50 vapuretto'su için 5.20'de otelden ayrılıyoruz. Yağmur bardaktan boşalırcasına yağıyor. Nereden bineceğimize dair kafamız karışıyor ve bir bakıyoruz vapuretto kaçmış. Kıyafetimizi limanda değiştiriyoruz. Benim Deli Kızın Türküsü başlıklı fotoğrafım da bu yağmurun eseri... :) Valizden ne bulduysam üst üste giyiyorum.
Bir sonraki vapuretto 6.50'de, sonunda Alilaguna durağını buluyoruz ama tabi uçağa yetişebilecek miyiz heyecanı dorukta. Yolda online biniş kartlarımızı çıkartıyoruz, valizlerimizi yanımıza almaya karar veriyoruz, çünkü ancak koşup uçağa yetişecek zamanımız var.
Ve sonunda uçaktayız...
Bu macera bir gün Sino'nun "Özge ya Venedik'e mi gitsek? Ben gideceğim galiba"sı ile başladı. Sonrasında "Biz Venedikliler..." diye kurduğumuz cümlelere varan 5 günlük çok güzel anılarla dolu harika bir geziye dönüştü. Yaz yağmuru Venedik'in şarkısı; "Söz Sihirdir" ise sloganıydı!!!
 |
| Biz Venedikliler'in artık bu işaretlere ihtiyacı yok :) |
