Anda olmak ne kadar önemli, geçmişin yükünden ve geleceğin endişesinden sıyrılabilmek...
Çok zor bir anda deneyimledim ben bunu yıllar önce. Anda kalabilmekti tek çıkış yolu. Anda kalabilmek beni ona ve hayata bağladı. Ruhlarımız anda bibirine değdi. O kapıya her değdiğimde onun ruhuna değdim ben aslında. Gözlerimi her kapadığımda ruhlarımız buluştu.
Ve bu ana gelince... Bugüne...
İyi ki anlarımızı birlikte paylaştık. Bu anı fiziksel olarak paylaşamıyor olabiliriz ama ruhen aynı anı paylaşabildiğimizi hissediyorum. Yazmama gerek olmadan da bildiğini biliyorum.
Önemli olan hayatta birine sahip olmak değil. Kimseye sahip olamayacağımızı öğretti hayat bana. Önemli olan ruhlarımızın belirli bir zaman diliminde sevgi ile buluşmuş olması ve belirli bir süreliğine de olsa birlikte yolculuk yapabilmiş olmak.
"Bir çocuğun bir yetişkine her zaman öğretebileceği üç şey vardır.
Nedensiz yere mutlu olmak
Her zaman meşgul olabilecek bir uğraş bulmak
Elde etmek istediği şey için var gücü ile savaşmak (Paulo Coelho)"
Ben bu üç şeyi seninle yolculuğumda öğrendim. Sen bana çok iyi geldin. Ruhumun var olduğu her anda seni seviyorum. Bildiğini ve hissettiğini biliyorum. İyi ki doğmuşsun, iyi ki yollarımız kesişmiş, iyi ki ruhlarımız buluşmuş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder